این روز ها دارم پوست می اندازم
با سلام
وبلاگ قبلیم رو نمی دونم چی شد .. هر کار کردم بالا نیومد .. تصمیم گرفتم مثل همیشه از نو شروع کنم.
به توکل نام اعظمت
بی مقدمه می گویم ... این روزها سخت ترین روزهای زندگی ام هستند. دارم پوست می اندازم و وارد زندگیی با تصمیم های جدید می شوم ... این روز ها حس می کنم باید شیوه ی زندگی ام را تغییر بدم .. وقتی تفکرات سال اول دانشگاه را مقایسه می کنم با امروز ... از خودم با تموم وجود خجالت می کشم ... چه فکر می کردم چه شد .. جایی خوانده ام جهنم آخرین روز دنیاست ... روزی که آنچه میتوانستی بشوی را مقابل آنچه هستی قرار می دهند... بعضی وقت ها در زمان کنونی وقتی این را با خود مرور می کنم .. می گویم هنوز وقت هست برای تصحیح .. ولی وای اگر دیر شود ... از این دیر شدن ها می ترسم.
این روز ها روزهایی سختی است ... دارم سعی میکنم به یک روش شخصیتی برسم و آن را سرلوحه ی زندگی ام قرار دهم .. دارم تصمیم می گیرم ارتباطاتم را تغییر دهم .. حذف کنم .. دل بکنم از آدم هایی که بودنشان سوهان روح است ... از ادم هایی که بودنشان له می کند انگیزه هایم را ... دارم پوست می اندازم.
این روز ها بغض های سفالی به گلو ام فشار می آورند ولی قول می دهنم نگذارم بترکند .. قول می دهم نگذارم رسوایم کنند .. این روز ها تمرین صبر می کنم .. این روز ها دارم پوست می اندازم ...
این روزها تصمیم گرفته ام .. تصمیم های جدید با اهداف و انگیزه های جدید
این روز ها دارم پوست می اندازم...
شنبه بیست و سوم دی ماه هزار و سیصد و نودو شش
